- Eşinizle Türkiye’yi Eurovision’da başarıyla temsil etmiş bir isimsiniz. Eurovision Şarkı Yarışması yılları sizin için ne ifade ediyor?
Hep müzisyendim, hep şarkıcıydım. Ta ilkokul yıllarımdan beri. Bizim yıllarımızda Eurovision Şarkı Yarışması’na katılmak bir müzisyenin yapabileceği en önemli şeylerden biriydi. Olağanüstü bir duyguydu. Çok iyi hazırlanmış gençlerdik ve arkadaştık hepimiz. Hepimiz yabancı dil bilen, iyi eğitimler almış ve Türkiye’yi gerçekten iyi temsil eden insanlardık. Şarkımız bize göre çok olağanüstüydü ama herkese göre öyle olmayabilir.
- Türkiye’yi temsil etmek nasıl bir duyguydu?
O sene başın toplantısından sonra yabancı basın ‘Bu sene Türkiye’yi çok modern, bambaşka biri temsil ediyor’ yazmışlardı ve bundan da çok gurur duymuştuk. O sahneye çıkıp da sağ tarafımda bulunan dev ekrandaki Türk bayrağını gördüğüm andaki heyecanımı sizlere anlatamam. Orada yaşadığım duygudan sonra tiroit hastası olmuştum, çünkü ani heyecan iniş çıkışım olmuştu. Şarkıya arkam dönük başlamıştım, dua ettim yüzümü döndüm ve karşımda 15 bin kişi vardı. Çok büyük sorumluluktu ama bunu da başarıyla yaparsanız da çok büyük bir gurur. O zamana kadarki en iyi ikinci dereceydi. Yarı Türkçe yarı İngilizce söyleyebilen ilk gruptuk. Hem bunu yapabiliyorduk hem de böyle bir talep olmuştu.
- Yarı Türkçe yarı İngilizce ilginç karşılandı mı?
Avrupalı arkadaşlar ‘Ne diyorsunuz, ne söylüyorsunuz biraz biz de anlayalım’ diyorlardı. ‘En azından nakaratını İngilizce söyleyin’ diyorlardı. Bu şekilde parçayı yapınca çok ilgi görmüştü. Bizim için çok iyi bir referanstı.
Yorum Gönder